Okyanusların derinliklerinde sessiz bir devrim yüzüyor: İngiltere’de geliştirilen robotik bir balık, plastik atıkları yiyerek hem denizi temizliyor hem de bu plastikten elde ettiği enerjiyle çalışıyor. Pil yok, şarj yok, karbon ayak izi sıfıra yakın. Kulağa bilimkurgu gibi geliyor değil mi?
Hiç kuşkusuz Robot Balık düşüncesi oldukça akıllıca, zekice; bunu kimse yadsıyamaz, yadırgayamaz. Ancak burada bir gerçeklik yanılsaması var: Teknolojik çözümler, çoğunlukla semptomları tedavi eder; nedenleri değil. Robot balık plastiği yese de, biz plastiği üretmeyi, tüketmeyi ve denize atmayı sürdürdükçe, bu kısır döngü sürer.
İngilizler'in bu robot balık projesi, çevre bilincini artırmak için olağanüstü bir araç olabilir. Ama şunu sormadan edemem:
- Biz ne zaman “robotlar temizlesin, biz kirletmeyi sorumsuzca sürdürelim” rahatlığına teslim olduk?